ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΗΣ ΜΠΕΤΥ

Η Μπέτυ έφυγε από κοντά μας, πέταξε μακριά από τον πόνο, την περιφρόνηση και την μιζέρια που κάποιοι άνθρωποι την υποχρέωναν να ζει.
Σε όλη την σύντομη ζωή της η Μπέτυ πηγαινοερχόταν κάθε μέρα πάνω κάτω τα λίγα μέτρα που της επέτρεπε το συρματόσχοινο όπου την είχαν δέσει σαν φύλακα μπροστά σε ένα κοτέτσι.
Μερικά βαρέλια και μια λαμαρίνα της προσέφεραν λίγη σκιά τα καυτά απομεσήμερα του καλοκαιριού και ένα ξύλινο μικρό αυτοσχέδιο σπιτάκι την προστάτευε κάπως στις κρύες μέρες του χειμώνα.
Η Μπέτυ δεν ζητούσε πολλά, καθόταν ήσυχη σκεπτική μονάχη μες την μέση του χωραφιού και είχε τις κότες για παρέα. Πιο δίπλα ήταν κάποιο άλλο δεμένο σκυλί,
φύλακας κι’ αυτό του ίδιου κοτετσιού που το άκουγε να γαυγίζει χωρίς όμως να το βλέπει.
Οι ώρες και οι μέρες περνούσαν και η Μπέτυ πηγαινοερχόταν πάνω κάτω...
Ώσπου μια μέρα αρρώστησε , κουλουριάστηκε κάτω από την λαμαρίνα και σταμάτησε να γαυγίζει.
Τα αφεντικά της δεν έδωσαν σημασία, άλλωστε την έβλεπαν μόνο όταν πήγαινα για να της αφήσουν λίγο φαί και νερό.
Κάποιοι άλλοι όμως φιλόζωοι την είδαν σε αυτά χάλια και την πήγαν στο γιατρό ο οποίος διέγνωσε όλα τα κακά ,ερλίχια, καλαάζαρ, ψωρίαση, λοίμωξη του αναπνευστικού κλπ.
Με επιμονή και υπομονή η Μπέτυ έκανε την θεραπεία της και είχε σαφώς βελτιωθεί. Τώρα χοροπηδούσε στην αγκαλιά μας όλο ευγνωμοσύνη και χαρά.
Είχε επιτέλους κάποιους να νοιάζονται γι’αυτήν..
Όμως παρέμενε πάντα δεμένη στο σύρμα της και οι προστάτες της έφευγαν και την αφήναν πάλι μόνη.
Τον τελευταίο καιρό μια μικρόσωμη αδέσποτη σκυλίτσα τριγύριζε στην περιοχή και μοιραζόταν με την Μπέτυ τον φτωχό της χώρο.
Το καλοκαίρι πέρασε και άρχισαν οι πρώτες βροχές του Φθινοπώρου.
Η αδέσποτη σκυλίτσα χάθηκε για λίγες μέρες, κάποιος την βρήκε δηλητηριασμένη, μέσα στο αίμα , πιο κάτω στο χωράφι, βρήκαν επίσης και μια ψόφια αλεπού,
Μίλησαν για φόλες που ρίχνουν οι αγρότες για να «προστατεύσουν» τα κοτέτσια από τις επιδρομές των αγρίων πεινασμένων ζώων.
Την ίδια μέρα, έλυσε και η Μπέτυ τα δεσμά της και εξαφανίστηκε ..Την ψάξαμε παντού, είχαμε μια άσκημη προαίσθηση γι’ αυτήν…
Λίγες μέρες μετά την βρήκαν κι’ αυτή δηλητηριασμένη ..
Τελικά ήταν πια ελεύθερη από την μονότονη σκλαβιά της, ελεύθερη στο μακρύ ταξίδι της χωρίς επιστροφή , μακριά από τον πόνο, την περιφρόνηση και την μιζέρια!

Η ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ

Αυτές οι φωτογραφίες από την πρόσφατη άθλια επικαιρότητα, είναι εξαιρετικά αφιερωμένες στην Ημέρα των Ζώων!

Δηλητηριασμένη αδέσποτη σκυλίτσα που έτρεχε ανέμελη μέσα στο "φυσικό της περιβάλλον"

και ένας δύστυχος αλυσοδεμένος σκύλος σε βρώμικο κοτέτσι।

Αυτό είναι το "Ελληνικό Μοντέλο " για τα κατοικίδια και αδέσποτα ζώα !

ΑΔΕΣΠΟΤΑ-ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ

Ζούμε σε μια χώρα όπου κάποιοι θεωρούν ότι οι πολίτες δεν πρέπει να έχουν γνώμη η άποψη και πάνω απ’ όλα δεν πρέπει να έχουν συναισθήματα.
Με την κατάλυση της Δικτατορίας όλοι ελπίζαμε ότι έγινε μια καινούργια αρχή για την πολύπαθη Δημοκρατία μας.
Όμως φαίνεται πως κάναμε λάθος και πως η δημοκρατική συνείδηση δεν πρόκειται να ευδοκιμήσει σε τούτο τον τόπο όσο η άμετρη έπαρση κυβερνά στα
Κέντρα εξουσίας.
Πριν λίγους μήνες ,ο Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, μέσα σε μια φλεγόμενη ατμόσφαιρα από τον καύσωνα, τις πυρκαγιές αλλά και τα οικονομικά σκάνδαλα, προέβη σε «βαρυσήμαντες» δηλώσεις σχετικά με τα Κατοικίδια ζώα.
Προειδοποίησε τους πολίτες, με αυστηρό ύφος, να μην διατηρούν πάνω από δύο ζώα συντροφιάς στο σπίτι τους διότι είναι παράνομο, χωρίς βέβαια άλλες διευκρινίσεις.
Πολλοί που είχαν ένα σκύλο και δυο γάτες η δυο σκύλους και ένα παπαγαλάκι, προβληματίστηκαν για το ποιο ζώο από αυτά έπρεπε να πετάξουν στο δρόμο, διότι ο δρόμος κατά τον Κύριο Υφυπουργό και πολλούς άλλους γύρω από αυτόν, είναι το «φυσικό περιβάλλον των ζώων συντροφιάς».
Επίσης προσπάθησε να αποτρέψει όσους ευαίσθητους πολίτες φροντίζουν και διασώζουν αδέσποτα ζώα ξοδεύοντας προσωπικά τους χρήματα και πολύτιμο χρόνο γι’ αυτόν τον σκοπό, υποκαθιστώντας ουσιαστικά το Κράτος.
Κατά τις δηλώσεις του Κυρίου Υφυπουργού, μόνο οι Δήμοι έχουν το δικαίωμα της περισυλλογής και φροντίδας των αδέσποτων ζώων..
Όμως οι περισσότεροι Δήμοι και Κοινότητες αποφεύγουν συστηματικά εκτελέσουν το καθήκον τους συμμετέχοντας στα Προγράμματα για τα Αδέσποτα .
Μάταια οι Φιλοζωικές Οργανώσεις ασκούν πιέσεις για την εφαρμογή του Νόμου:
την ίδρυση Καταφυγίων ,την χρηματοδότηση στειρώσεων, εμβολιασμών ,νοσηλειών κ.α. Η τοπική αυτοδιοίκηση παραμένει αδιάφορη στις εκκλήσεις των πολιτών για την σωστή διαχείριση των Αδέσποτων και προτιμούν την «διευθέτηση» του προβλήματος από «αγνώστους δράστες» οι οποίοι χρησιμοποιούν την μέθοδο της «φόλας» για να «καθαρίσουν» τους δρόμους από τα Αδέσποτα.
Μάλιστα την αποτρόπαια αυτή πράξη εναντίων αυτών των αθώων υπάρξεων που ασφαλώς δεν είναι υπεύθυνα για την εξαθλίωση τους, αποφεύγουν συνήθως οι τοπικές αρχές να καταδικάσουν δημόσια.
Υπάρχει ένας Νόμος ο 3170/2003 που αφορά τα κατοικίδια ζώα ,αδέσποτα ή όχι, ο οποίος έχει πολλές ασάφειες και εφαρμόζεται από τους αρμόδιους σε πολλές περιπτώσεις εις βάρος των ζώων και όχι υπέρ αυτών.
Δεν έγινε ποτέ καμιά προσπάθεια από το Κράτος για την ενημέρωση των πολιτών σχετικά με τις κυρώσεις που προβλέπει ο Νόμος για την κακοποίηση, δηλητηρίαση, έλλειψη ταυτοποίησης, εμβολιασμών και στειρώσεων των κατοικίδιων
ζώων. Επίσης κανένας Υπουργός δεν προέβη ποτέ σε δηλώσεις για να στιγματίσει την καθημερινή εγκατάλειψη των ζώων στους αφιλόξενους δρόμους της χώρας μας, η να καταδικάσει δημόσια το τρομερό αυτό «Φαινόμενο της Φόλας» . Αντίθετα μάλιστα με την σιωπή και την ανοχή τους υποθάλπουν αυτές τις άνομες πράξεις.
Στο Διαδίκτυο παρουσιάζονται καθημερινά αμέτρητες ιστορίες για την αυξανόμενη κακοποίηση αδέσποτων ζώων στην χώρα μας, προκαλώντας θύελλα διαμαρτυριών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Η αδιαφορία των Ελληνικών Αρχών για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος, αποτρέπει πολλούς ξένους τουρίστες να επισκεφτούν την χώρα μας.
Ωστόσο οι αρμόδιοι εξακολουθούν να υποκρίνονται θαυμάζοντας το «Ελληνικό Μοντέλο» όπου τα εγκαταλελειμμένα κατοικίδια, ζούνε «ελεύθερα» στους δρόμους των πόλεων και των χωριών στο «φυσικό» τους περιβάλλον και όχι κλεισμένα σε «άσυλα»!
Δυστυχώς όμως η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική, για όποιον θέλει να την δει.
Εκατοντάδες δυστυχισμένα ζώα περιφέρονται σκελετωμένα, άρρωστα, κατατρεγμένα, γυρεύοντας λίγη τροφή η νερό μέσα σε αντίξοες καιρικές συνθήκες, ενώ αυξάνονται με γοργό ρυθμό καθώς τα περισσότερα αδέσποτα δεν είναι στειρωμένα.
Επίσης πολλά από τα κατοικίδια που έχουν κάποιο «αφεντικό» είναι καταδικασμένα να ζουν μόνιμα στα μπαλκόνια και στις βεράντες πολυκατοικιών ή δεμένα με ένα μέτρο αλυσίδα, κάτω από άθλιες συνθήκες διαβίωσης, δίπλα σε απορρίμματα και βρώμικα νερά, στα κτήματα αγροτών όπου «προστατεύουν» τις καλλιέργειες, τα κοτέτσια η τα πρόβατα, ένα είδος δηλαδή ζωντανού σκιάχτρου.
Η εικόνα ενός σκελετωμένου σκύλου, μέσα σε ένα σκουριασμένο βαρέλι, χωρίς ένα δοχείο με νερό κάτω από τον εξοντωτικό ήλιο της υπαίθρου, είναι πραγματικά το σήμα κατατεθέν του «Ελληνικού Μοντέλου Φιλοζωίας»!
Το κατά τον Νόμο υπεύθυνο Υπουργείο αντί να βοηθήσει τα ζώα και αυτούς που τα προστατεύουν, επιλέγει να κυνηγήσει τους εθελοντές οι οποίοι συντελούν ένα
σημαντικό έργο διασώζοντας ανιδιοτελώς αδέσποτα ζώα και προσπαθούν να τα επανεντάξουν σε φιλόζωες οικογένειες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό ,πιστεύοντας ορθά, ότι το «φυσικό περιβάλλον» ενός κατοικίδιου ζώου είναι μόνο η θαλπωρή μιας ανθρώπινης αγκαλιάς.
Ο Κύριος Υφυπουργός χαρακτήρισε τις αποστολές των Αδέσποτων προς υιοθεσία στο εξωτερικό, «παράνομες εξαγωγές» και θεωρεί πως όλα αυτά τα ζώα προορίζονται για «πειραματόζωα», προσβάλλοντας με αυτόν τον τρόπο άμεσα νομοταγείς επώνυμους πολίτες που αγωνίζονται να προσφέρουν μια καλύτερη ζωή στα καταδικασμένα αυτά πλάσματα.
Όπως είναι γνωστό, οι χώρες της Βορείου Ευρώπης έχουν παράδοση στην Φιλοζωία και τον Εθελοντισμό. Υπάρχουν κάποιες αναγνωρισμένες Ευρωπαϊκές Φιλοζωικές Οργανώσεις που διασώζουν και δίνουν για υιοθεσία ,αδέσποτους σκύλους και γάτες από όλες τις χώρες της Νότιας και Ανατολικής Ευρώπης επιτελώντας ένα αξιόλογο έργο .Οι Νόμοι στις πολιτισμένες αυτές χώρες προστατεύουν ουσιαστικά τα ζώα και
οι παραβάτες διώκονται αυστηρά.
Τα σενάρια λοιπόν της κακόβουλης επιστημονικής φαντασίας είναι σαφώς αβάσιμα και υβριστικά .Εκτός αν υπάρχουν πραγματικά στοιχεία τα οποία οι Αρχές οφείλουν να δημοσιοποιήσουν άμεσα διότι διαπράττουν αδίκημα αποσιωπώντας τα.
Στοιχεία για πειράματα, σε κατοικίδια ζώα τα οποία δημοσιεύτηκαν πρόσφατα στον Ελληνικό Τύπο, γίνονται στις πανεπιστημιακές Ιατρικές και Κτηνιατρικές σχολές όλης της χώρας αλλά πιθανόν και σε άλλα ιδιωτικά εργαστήρια, καθώς τα Αδέσποτα είναι τελείως ανυπεράσπιστα στους δρόμους και ο οποιοσδήποτε μπορεί εύκολα να τα «εξαφανίσει» .
Ίσως ο Κύριος Υφυπουργός αλλά και οι γύρω από αυτόν, δεν μπορούν να καταλάβουν ότι όταν διασώζεις κάποιο ζώο που κινδυνεύει δεν μπορείς να το αφήσεις πάλι εκτεθειμένο στον δρόμο.
Η επανένταξη των Αδέσποτων σε φιλόζωες οικογένειες είναι ο μόνος τρόπος διασφάλισης της μακροζωίας τους.
Παρότι οι «εθνικόφρονες» φιλόζωοι επιθυμούν τα ζώα να επανεντάσσονται μόνο εντός της χώρας μας, γνωρίζουν καλά ότι αυτό δεν είναι εφικτό, διότι δεν έχουμε την απαραίτητη παιδεία και συνείδηση. Τα πιο πολλά από τα αδέσποτα που υιοθετούνται στην Ελλάδα, εγκαταλείπονται πάλι στον δρόμο, διαιωνίζοντας το πρόβλημα.
Τελικά διερωτώμεθα γιατί οι Αρχές αφήνουν ατιμώρητους τους ασυνείδητους που παρανομούν εγκαταλείποντας τα ζώα τους στους δρόμους και καταδιώκουν τους ευσυνείδητους πολίτες που τα διασώζουν;
Γιατί δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα στην ρίζα του με περιορισμούς στις εισαγωγές κατοικίδιων, επιβολή αυστηρών κυρώσεων για αποφυγή ταυτοποίησης , δωρεάν στειρώσεις για δεσποζόμενα ζώα από εθελοντές κτηνιάτρους για τους ιδιοκτήτες που δεν έχουν να δώσουν χρήματα για αυτό το σκοπό και άλλα εκπαιδευτικά προγράμματα για την διάδοση της Φιλοζωίας:
Επίσης θα θέλαμε να πληροφορηθούμε, που πήγαν αυτά τα κονδύλια (12.000.000 ε περίπου) τα οποία είχαν προγραμματιστεί, από τις παραμονές των Ολυμπιακών Αγώνων για προγράμματα σχετικά με τα αδέσποτα ζώα, εφόσον σε κανένα Δήμο η Κοινότητα δεν εφαρμόστηκε ο Νόμος όλα αυτά τα χρόνια, για κατασκευή Καταφύγιων ιατρείων κλπ .Ακόμη και τις στειρώσεις , τα εμβόλια και τις νοσηλείες των Αδέσποτων, στις περισσότερες περιοχές της χώρας τις πληρώνουν οι ιδιώτες.
Πιστεύουμε πως είναι καιρός να ενωθούν όλοι οι Φιλόζωοι, προκειμένου να πιέσουν το Κράτος να συνεργαστεί επιτέλους μαζί τους για την επίλυση του μεγάλου αυτού κοινωνικού προβλήματος που υποβαθμίζει πολιτισμικά την χώρα μας.

Γάτες,γατούλες,γατάκια...

Από την επικαιρότητα

Αυτές τις μέρες ένα τραγικό γεγονός μας συγκλόνισε.
Ένας νέος άνδρας, βρέθηκε πνιγμένος μέσα σε ένα ρέμα σε περιοχή της Αττικής.
Βέβαια αυτό και μόνο το γεγονός δεν λέει τίποτα καθώς πολλοί νέοι άνθρωποι χάνονται καθημερινά από ατυχήματα ή άλλες αιτίες. Ωστόσο αυτός ο νέος έτυχε να είναι φίλος κάποιων φίλων μας και η ιστορία έχει άλλες παραμέτρους καθώς μάθαμε ότι πιθανή αιτία του θανάτου του ήταν η προσπάθεια διάσωσης του σκύλου του!
Έχουμε πολλές φορές διαβάσει στις εφημερίδες ότι "Σκύλος σκοτώθηκε για να σώσει το αφεντικό του.." όμως για το αντίθετο δεν το είχαμε ακούσει έως τώρα..
Η ιστορία έχει ως εξής: Ο νέος άνδρας έβγαλε μια βόλτα νωρίς το απόγευμα τον σκύλο του, ένα νεαρό ρόντβαιλερ που του το είχαν κάνει δώρο στο γάμο του πριν λίγους μήνες.
Συνήθιζε να πηγαίνει κοντά σε αυτό το ρέμα , όχι πολύ μακρυά από το σπίτι του.
Εκεί άφηνε το σκύλο του να τρέξει και να "πλατσουρίσει" στα λιγοστά νερά της άνυδρης συνήθως κοίτης του.
Όμως ξαφνικά εκείνο το απόγευμα, ένα ορμητικό ποτάμι άρχισε να γεμίζει το ρέμα απειλητικά.
Μετά από την έρευνα που έγινε μαθεύτηκε ότι κάποιο φράγμα ομβρίων άνοιξε η ΕΥΔΑΠ
και χωρίς καμιά προειδοποίηση, άνθρωπος και σκύλος βρέθηκαν μέσα στο νερό.
Πιθανόν ο άνθρωπος είδε τον σκύλο του να κινδυνεύει και μπήκε μέσα απερίσκεπτα να τον σώσει.
Ο άνθρωπος βρέθηκε μετά δυο μέρες πνιγμένος αλλά ο σκύλος αγνοείται.
Ένα μπουφάν, ένα κινητό και το λουρί του σκύλου ήταν στην όχθη του ρέματος.
Κανείς δεν θα μάθει ποτέ τι διαδραματίστηκε στο τόπο αυτής της τραγωδίας.
Ο άνθρωπος χάθηκε και ακόμη και αν βρεθεί κάπου το σκυλί σίγουρα δεν θα μιλήσει..μόνο
στο βλέμμα του ίσως μπορεί κανείς να διαβάσει την "πραγματική ιστορία".
Έχουμε ακούσει βέβαια πολλές φορές για ισχυρούς δεσμούς ανάμεσα σε ανθρώπους και σε ζώα, κυρίως για τους σκύλους και τα άλογα τα οποία αναπτύσσουν μια ιδιαίτερη δυνατή σχέση με τα αφεντικά τους, όμως τέτοια αυτοθυσία, αν όντως ισχύει αυτή η εκδοχή, είναι σίγουρα πρωτάκουστη!

Σκυλίσια έκφραση

Το σπίτι μας στην εξοχή

Χιονοθύελλα στην εξοχή

Ο ΜΠΛΑΚΥ

H Ιστορία του Μπλάκυ

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΠΛΑΚΥ





Ο Μπλάκυ, είναι ένα μαύρο αδέσποτο σκυλί από αυτά που βλέπεις σχεδόν παντού
να «λουφάζουν» μπροστά από κάποια εμπορικά κέντρα ή Σούπερ Μάρκετ, περιμένοντας υπομονετικά κάποιους πονόψυχους πελάτες να τους ρίξουν κάποιο μεζεδάκι.
Μερικές φορές οι υπάλληλοι των μαγαζιών τα "υιοθετούν" φροντίζοντας την καθημερινή τους διατροφή.
Συνήθως όλα αυτά τα σκυλιά κάποια στιγμή ως δια μαγείας "εξαφανίζονται" χωρίς κανένας να τα αναζητήσει .. χωρίς να αφήσουν" ίχνη" από την σύντομη παρουσία τους σε αυτό τον κόσμο. .
Ο Μπλάκυ ζούσε έξω από ένα Σούπερ Μάρκετ των βορείων προαστίων όπου κατά καιρούς συχνάζουν πολλά αδέσποτα σκυλιά.
Ήταν μονίμως κουλουριασμένος ακίνητος σε κάποιο σημείο του πολυσύχναστου πάρκινγκ με κλειστά τα μάτια . Ήταν σχεδόν πάντα εκεί πότε μόνος του και πότε με παρέα . Όταν τον πλησίαζε κανείς για να τον ταΐσει, σηκωνότανε αργά, κουνώντας ρυθμικά την ουρά του, με ένα βλέμμα γεμάτο ευγνωμοσύνη! Και πάντα έτρωγε ότι του πρόσφερε κανείς έστω και αν είχε ήδη φάει.
Ποτέ δεν τον είδαμε να γαυγίζει η να συμπλέκεται με τα άλλα αρσενικά σκυλιά της περιοχής.
Κάποια στιγμή ο Μπλάκυ αρρώστησε. Το σώμα του καλύφθηκε από αντιαισθητικές άσπρες φολίδες και πληγές.
Πιστέψαμε ότι ήταν ψώρα και του βάλαμε τις απαραίτητες αμπούλες.
Από τους υπαλλήλους του Σούπερ Μάρκετ μάθαμε ότι και κάποιοι άλλοι φιλόζωοι τον φρόντιζαν. Έτσι κάπως πιο ξένοιαστοι συνεχίσαμε την ζωή μας και για λίγο καιρό δεν περάσαμε από κει..
Όμως για ένα ευσυνείδητο φιλόζωο οι εικόνα ενός άρρωστου σκύλου δεν σβήνεται εύκολα από την μνήμη του.
Μια κρύα μέρα του Χειμώνα επήγαμε στο Σούπερ Μάρκετ .. Ψάξαμε τον Μπλάκυ παντού, τον βρήκαμε κουλουριασμένο να τρέμει από το κρύο και την κακουχία, γεμάτο πληγές πάνω σε ένα παρτέρι από γκαζόν. Δίπλα του ένα άλλο θηλυκό σκυλί του έκανε παρέα.
Δεν διστάσαμε λεπτό τον βάλαμε αμέσως μέσα στο αυτοκίνητο. .
Εκείνος δεν διαμαρτυρήθηκε καθόλου σαν να μας περίμενε να το πάρουμε από εκεί, μόνο μας κοίταξε με κείνο το βλέμμα γεμάτο ευγνωμοσύνη!
Τρεις μήνες έμεινε σε ένα κλουβί στον γιατρό ο Μπλάκυ .. πάντα αδιαμαρτύρητα .. Πέρασε πολλά…. Το δερματικό του δεν ήταν μια απλή υπόθεση και οι γιατροί δεν μπορούσαν να καταλάβουν γιατί δεν του περνούσε .. Τελικά, ότι δεν μπορεί η Ιατρική επιστήμη να εξηγήσει το αποκαλεί "αυτοάνοσο" νόσο ..
Και ο Μπλάκυ αδυνάτιζε, οι πληγές του πληθαίναν, τα διάφορα φάρμακα τον εξαντλούσαν. Η "ευθανασία" είναι πάντα μια λύση για αυτές τις περιπτώσεις .... Όμως για μας ο Μπλάκυ εφόσον δεν είχε καμιά "μοιραία" αρρώστια, έπρεπε να γίνει καλά. .
Δεν μπορούσαμε ούτε καν να σκεφτούμε αυτή την λύση ,ο Μπλάκυ μας εμπιστεύτηκε δεν μπορούσαμε να τον προδώσουμε!
Πιστεύουμε εξάλλου ότι ακόμη και τα αδέσποτα ζώα πρέπει να έχουν την ευκαιρία να θεραπευτούν.
Αυτό δεν πρέπει να είναι μόνο ανθρώπινο προνόμιο ..
Το" δικαίωμα στην ζωή" το έχουν όλα τα πλάσματα του κόσμου!
Παρά την άσχημη κατάσταση ,ο Μπλάκυ μας εκδήλωνε την ευγνωμοσύνη του κάθε φορά που μας έβλεπε, γλείφοντας μας δειλά το χέρι ενώ το βλέμμα του είχε μια βαθειά ανησυχία.
Κάποια στιγμή όμως άρχισε να συνέρχεται .. σιγά, σιγά οι πληγές του κλείνανε και το γυμνό του δέρμα να σκεπάστηκε από καινούργιο τρίχωμα.
Άλλη μια φορά είχαμε κερδίσει την μάχη πιστεύοντας ότι ο Μπλάκυ θα ξεπερνούσε αυτή την περιπέτεια.
Κάθε μέρα που περνάει ο Μπλάκυ βελτιώνεται σε ένα περιβάλλον που τον φροντίζουνε και τον αγαπάνε. Και αυτός το καταλαβαίνει και μας κοιτάζει με λατρεία και αφοσίωση.
Αυτό το βλέμμα αξίζει όλη την ταλαιπωρία που περνάνε μερικοί φιλόζωοι για να σώσουν .. "ένα μεγάλο μαύρο αδέσποτο σκυλί σαν και αυτά που βλέπουμε σχεδόν παντού .. "