ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΗΣ ΜΠΕΤΥ

Η Μπέτυ έφυγε από κοντά μας, πέταξε μακριά από τον πόνο, την περιφρόνηση και την μιζέρια που κάποιοι άνθρωποι την υποχρέωναν να ζει.
Σε όλη την σύντομη ζωή της η Μπέτυ πηγαινοερχόταν κάθε μέρα πάνω κάτω τα λίγα μέτρα που της επέτρεπε το συρματόσχοινο όπου την είχαν δέσει σαν φύλακα μπροστά σε ένα κοτέτσι.
Μερικά βαρέλια και μια λαμαρίνα της προσέφεραν λίγη σκιά τα καυτά απομεσήμερα του καλοκαιριού και ένα ξύλινο μικρό αυτοσχέδιο σπιτάκι την προστάτευε κάπως στις κρύες μέρες του χειμώνα.
Η Μπέτυ δεν ζητούσε πολλά, καθόταν ήσυχη σκεπτική μονάχη μες την μέση του χωραφιού και είχε τις κότες για παρέα. Πιο δίπλα ήταν κάποιο άλλο δεμένο σκυλί,
φύλακας κι’ αυτό του ίδιου κοτετσιού που το άκουγε να γαυγίζει χωρίς όμως να το βλέπει.
Οι ώρες και οι μέρες περνούσαν και η Μπέτυ πηγαινοερχόταν πάνω κάτω...
Ώσπου μια μέρα αρρώστησε , κουλουριάστηκε κάτω από την λαμαρίνα και σταμάτησε να γαυγίζει.
Τα αφεντικά της δεν έδωσαν σημασία, άλλωστε την έβλεπαν μόνο όταν πήγαινα για να της αφήσουν λίγο φαί και νερό.
Κάποιοι άλλοι όμως φιλόζωοι την είδαν σε αυτά χάλια και την πήγαν στο γιατρό ο οποίος διέγνωσε όλα τα κακά ,ερλίχια, καλαάζαρ, ψωρίαση, λοίμωξη του αναπνευστικού κλπ.
Με επιμονή και υπομονή η Μπέτυ έκανε την θεραπεία της και είχε σαφώς βελτιωθεί. Τώρα χοροπηδούσε στην αγκαλιά μας όλο ευγνωμοσύνη και χαρά.
Είχε επιτέλους κάποιους να νοιάζονται γι’αυτήν..
Όμως παρέμενε πάντα δεμένη στο σύρμα της και οι προστάτες της έφευγαν και την αφήναν πάλι μόνη.
Τον τελευταίο καιρό μια μικρόσωμη αδέσποτη σκυλίτσα τριγύριζε στην περιοχή και μοιραζόταν με την Μπέτυ τον φτωχό της χώρο.
Το καλοκαίρι πέρασε και άρχισαν οι πρώτες βροχές του Φθινοπώρου.
Η αδέσποτη σκυλίτσα χάθηκε για λίγες μέρες, κάποιος την βρήκε δηλητηριασμένη, μέσα στο αίμα , πιο κάτω στο χωράφι, βρήκαν επίσης και μια ψόφια αλεπού,
Μίλησαν για φόλες που ρίχνουν οι αγρότες για να «προστατεύσουν» τα κοτέτσια από τις επιδρομές των αγρίων πεινασμένων ζώων.
Την ίδια μέρα, έλυσε και η Μπέτυ τα δεσμά της και εξαφανίστηκε ..Την ψάξαμε παντού, είχαμε μια άσκημη προαίσθηση γι’ αυτήν…
Λίγες μέρες μετά την βρήκαν κι’ αυτή δηλητηριασμένη ..
Τελικά ήταν πια ελεύθερη από την μονότονη σκλαβιά της, ελεύθερη στο μακρύ ταξίδι της χωρίς επιστροφή , μακριά από τον πόνο, την περιφρόνηση και την μιζέρια!